Samotność w święta

Dziwny temat jak na święta Bożego Narodzenia. Zastanawiałam się nawet, czy wypada pisać o samotności i smutku serca, w święta, które powszechnie uznawane są rodzinne i radosne. Po namyśle stwierdziłam, że wypada. A może nawet trzeba? I że jeśli jest to dziwność, to tylko pozorna. Samotni są wśród nas. Czasem siedzą tuż obok, przy wigilijnym stole, dyskretnie ocierając łzę z policzka. Niektórzy już nie płaczą. Z założoną na twarz maską (najstaranniej dobraną do okazji i towarzystwa), robią dobrą minę do toczącej się gry, udając, że wszytko jest w porządku. Inni są obojętni na to, co dzieje się wokół - w końcu to kolejny rok, w którym nic się nie zmieniło, a nadzieje okazały się zwodnicze. Są i tacy, którzy towarzystwa w te święta nie mają. Na ich stole znajdują się tylko dwa nakrycia - jedno dla domownika, a drugie dla nieznajomego gościa, który i tak nie zapuka do drzwi ich samotni. 

Od wczoraj nie mogę przestać myśleć i modlić się za te osoby. Towarzyszę im duchowo i tulę z nadzieją do Dzieciątka. Rozumiem samotność i ból, którego wypowiedzieć się nie da. Miałam kilka wigilii w swoim życiu, gdy wszystkie potrawy były przyprawione jednakowo - samotnością. Wokół był śmiech, radość, kolędy, prezenty. A ja siedziałam przy tym samym stole, w tym samym pokoju, z tymi samymi ludźmi i czułam, że jestem w innym świecie. Maska na twarzy nie zdradzała sekretów serca. Pełna dyspozycyjność do uśmiechu, zaangażowanie w przygotowanie potraw czy zabawy z dziećmi - także nie. Od kilku lat jednak nie muszę udawać. Serce nie pęka z bólu. A radość i pokój płynące z tych świąt są prawdziwe i dające siłę do działania i dobrego życia. Skąd ta przemiana? - W mojej samotności narodził się Jezus. Z nicości wyłoniło się światło. On jest prawdziwym pocieszeniem serca. Rodzi się i wszytko się zmienia. Tulę w ramionach Dzieciątko - Ono ukazuje mi, co jest ważne w życiu. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. On naprawdę zapala światło tam, gdzie panują ciemności. Przynosi radość tam, gdzie panuje smutek. Nadzieję tam, gdzie zakrólowało zwątpienie.

Modlę się w te święta za samotnych, opuszczonych, porzuconych. O Boże narodzenie w sercach. O doświadczenie Jego miłości, która zrobi w życiu rewolucję. "Kochaj nas mały Panie, betlejemskiej nocy potęgą...". 

Posłuchajcie: ♫