"Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka".
____________________________________
"Peace I leave with you, my peace I give to you. I do not give to you as the world gives. Do not let your hearts to troubled, and do not let them be afraid".
Niedziela, 1 maja 2016
OdpowiedzUsuńVI niedziela wielkanocna
(Dz 15,1-2.22-29)
Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci wAntiochii: Jeżeli się nie
poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być
zbawieni. Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a
Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku
spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów
i starszych. Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem
postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego
Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem.
Posłali przez nich pismo tej treści: Apostołowie i starsi bracia
przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w
Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez
naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc
zamęt w waszych duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i
wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia
Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. Wysyłamy więc
Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. Postanowiliśmy
bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru
oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych
bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie,
jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!
(Ps 67,2-3.5.8)
REFREN: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi,
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę,
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Niech się narody cieszą i weselą,
że rządzisz ludami sprawiedliwie
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech nam Bóg błogosławi,
niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
(Ap 21,10-14.22-23)
Uniósł mnie anioł w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i
ukazał mi Miasto Święte - Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga,
mające chwałę Boga. źródło jego światła podobne do kamienia
drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: Miało ono mur
wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach - dwunastu aniołów
i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela. Od
wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i
od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na
nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka. A świątyni w nim nie
dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan, Bóg wszechmogący oraz Baranek.
I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała
Boga je oświetliła, a jego lampą - Baranek.
(J 14,23)
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój
umiłuje go, i do niego przyjdziemy.
(J 14,23-29)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie
zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do
niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie
zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale
Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród
was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu,
On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam
powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak
daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się
lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do
was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca,
bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to
nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.
Dzisiaj wspomnienie św. Józefa. Św. Józefie powierzam ci moją nędzę, niedolę, samotność, ból, bezsilność. Ty który chroniłeś Maryję, proszę o ochronę.
UsuńPoniedziałek, 2 maja 2016
OdpowiedzUsuń(Dz 16,11-15)
Odbiwszy od lądu w Troadzie popłynęliśmy wprost do Samotraki, a
następnego dnia do Neapolu, a stąd do Filippi, głównego miasta tej
części Macedonii, które jest [rzymską] kolonią. W tym mieście
spędziliśmy kilka dni. W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie -
jak sądziliśmy - było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z
kobietami, które się zeszły. Przysłuchiwała się nam też pewna
"bojąca się Boga" kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia,
która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie
słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem,
poprosiła nas: Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to
przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim! I wymogła to na nas.
(Ps 149,1-6a.9b)
REFREN: Pan w ludzie swoim upodobał sobie
Śpiewajcie Panu pieśń nową;
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują się swym królem.
Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan lud swój miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Niech się święci cieszą w chwale,
niech się weselą na łożach biesiadnych.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach:
to jest chwałą wszystkich świętych Jego.
(J 15,26b.27a)
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy i wy także świadczyć będziecie.
(J 15,26-16,4a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel,
którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On
będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną
od początku. To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze.
Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto
was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić,
bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach,
abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali o nich, że Ja wam to
powiedziałem.
Komentarz
Czas pomiędzy zmartwychwstaniem Chrystusa a Jego powrotem w chwale jest
czasem głoszenia Ewangelii. Z jednej strony jest on przeżywany w wielkiej
kruchości, pośród ucisków, gdyż autentyczne głoszenie Ewangelii
napotyka raz po raz sprzeciw, z drugiej strony jest to także czas, w
którym w niezwykły sposób ujawnia się dynamika słowa Bożego, które
niekiedy w najbardziej nieoczekiwany sposób znajduje żyzną glebę w
ludzkich sercach.
Ks. Maciej Zachara MIC, "Oremus" Okres Wielkanocny 2004, s. 146
Wtorek, 3 maja 2016
OdpowiedzUsuńUroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, Patronki Polski
(Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała
się w Jego Świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta
obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec
z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok
barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego
siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i
rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą,
ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna -
mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I
zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła
na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem
donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i
królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca.
(Ps: Jdt 13,18-20)
REFREN: Tyś wielką chlubą naszego narodu
Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi.
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi.
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi,
abyś była wywyższona na wieki.
(Kol 1,12-16)
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w
dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności
i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy
odkupienie - odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego -
Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko
stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i
niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze.
Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
(J 19,27)
Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń
wziął Ją do siebie.
(J 19,25-27)
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria,
żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i
stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki:
Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I
od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Komentarz
Maryja wyniesiona, Maryja Królowa - to Ta, która ukazuje swojego Syna,
Ta, która skrywa się za Słowem, Ta, która to Słowo nieustannie
kontempluje, Ta, która jest przy cierpiącym. Niekiedy fałszujemy obraz
Maryi, Królowej, kiedy przestawiamy Ją, myślimy i nauczamy o Niej wedle
wzoru królowania zaczerpniętego z tradycji narodowej, monarchicznej,
czysto ziemskiej. Ona, jak i Jej Syn nie ustanawiali porządku doczesnego i
nie kierowali się tym stylem myślenia. Królestwo Boże nie jest z tego
świata.
Andrzej Kuśmierski OP, "Oremus" kwiecień/maj 2007, s. 104-105
Środa, 4 maja 2016
OdpowiedzUsuń(Dz 17,15.22-18,1)
W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do
Aten i powrócili, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym
prędzej przyszli do niego. Mężowie ateńscy - przemówił Paweł
stanąwszy w środku Areopagu - widzę, że jesteście pod każdym
względem bardzo religijni. Przechodząc bowiem i oglądając wasze
świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem:
"Nieznanemu Bogu". Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając.
Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem
nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką i nie
odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam
daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. On z jednego /człowieka/
wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię
ziemi. Określił właściwie czasy i granice ich zamieszkania, aby szukali
Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On
niedaleko od każdego z nas. Bo w nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy,
jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: Jesteśmy bowiem z Jego
rodu. Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo
jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i
myśli człowieka. Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg
teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego że wyznaczył
dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka,
którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez
wskrzeszenie Go z martwych. Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się
wyśmiewali, a inni powiedzieli: Posłuchamy cię o tym innym razem. Tak
Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i
uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z
nimi inni. Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu.
(Ps 148,1-2.11-14)
REFREN: Niebo i ziemia pełne chwały Twojej
Chwalcie Pana z niebios,
chwalcie Go na wysokościach.
Chwalcie Go wszyscy Jego aniołowie,
chwalcie Go wszystkie Jego zastępy.
Królowie ziemscy i wszystkie narody,
władcy i wszyscy sędziowie tej ziemi,
młodzieńcy i dziewice,
starcy i dzieci.
Niech imię Pana wychwalają,
bo tylko Jego imię jest wzniosłe,
majestat Jego ponad ziemią i niebem.
I On pomnaża potęgę swego ludu.
(J 14,16)
Ja zaś będę prosił Ojca, a da wam innego Pocieszyciela, aby z wami
pozostał na zawsze.
(J 16,12-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia,
ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch
Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie,
ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On
Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co
ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam
objawi.
Czwartek, 5 maja 2016
OdpowiedzUsuń(Dz 18,1-8)
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda,
imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył
niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich
Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło,
zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co
szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.
Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się
wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A
kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział
do nich: Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili
pójdę do pogan. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego
"czciciela Boga", imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do
synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym
domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i
chrzest.
REFREN: Wobec narodów objawił zbawienie
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
(J 14,18; 16,22)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się wasze serce.
(J 16,16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie
oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie. Wówczas niektórzy z Jego
uczniów mówili między sobą: Co to znaczy, co nam mówi: Chwila, a nie
będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie; oraz: Idę do
Ojca? Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie
rozumiemy tego, co mówi. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do
nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie
będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdę,
zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się
będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się
w radość.
Piątek, 6 maja 2016
OdpowiedzUsuńŚwięto świętych Apostołów Filipa i Jakuba
(1 Kor 15,1-8)
Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście
przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie
zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem... Chyba
żebyście uwierzyli na próżno. Przekazałem wam na początku to, co
przejąłem; że Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, że
został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i
że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej
niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd,
niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim
apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako
poronionemu płodowi.
(Ps 19,2-5)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi
Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.
(J 14,6b.9c)
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem; Filipie, Kto Mnie widzi, widzi i
Ojca.
(J 14,6-14)
Jezus powiedział do Tomasza: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt
nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie
poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i
zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam
wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a
jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca.
Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w
Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od
siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie
Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie
przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja
dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o
cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był
otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje,
Ja to spełnię.
Sobota, 7 maja 2016
OdpowiedzUsuń(Dz 18,23-28)
Paweł zabawił w Antiochii pewien czas i wyruszył, aby obejść kolejno
krainę galacką i Frygię, umacniając wszystkich uczniów. Pewien Żyd,
imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii, człowiek uczony i znający
świetnie Pisma, przybył do Efezu. Znał on już drogę Pańską,
przemawiał z wielkim zapałem i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło
Jezusa, znając tylko chrzest Janowy. Zaczął on odważnie przemawiać w
synagodze. Gdy go Pryscylla i Akwila usłyszeli, zabrali go z sobą i
wyłożyli mu dokładnie drogę Bożą. A kiedy chciał wyruszyć do Achai,
bracia napisali list do uczniów z poleceniem, aby go przyjęli. Gdy
przybył, pomagał bardzo za łaską Bożą tym, co uwierzyli. Dzielnie
uchylał twierdzenia Żydów, wykazując publicznie z Pism, że Jezus jest
Mesjaszem.
(Ps 47,2-3.8-10)
REFREN: Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi
Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy jest straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni świata należą do Boga:
On zaś jest najwyższy.
(J 16,28)
Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem, znowu opuszczam świat i
wracam do Ojca.
(J 16,23b-28)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O
cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie
prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była
pełna. Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi
godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem
otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje,
i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec
sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od
Boga. Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i
idę do Ojca.
Niedziela, 8 maja 2016
OdpowiedzUsuńUroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
(Dz 1,1-11)
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i
czego nauczał od początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha
Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został
wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje:
ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A
podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale
oczekiwać obietnicy Ojca: Słyszeliście o niej ode Mnie - /mówił/ - Jan
chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym.
Zapytywali Go zebrani: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo
Izraela? Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które
Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was,
otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej
Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. Po tych słowach uniósł się
w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy
uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili
do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: Mężowie z Galilei,
dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do
nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.
(Ps 47,2-3.6-9)
REFREN: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków,
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie,
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
(Ef 1,17-23)
Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha
mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. [Niech da] wam
światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego
powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i
czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących - na podstawie
działania Jego potęgi i siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z
martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad
wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad
wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko
Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który
napełnia wszystko wszelkimi sposobami.
(Mt 28,19.20)
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, Ja jestem z wami przez wszystkie
dni, aż do skończenia świata.
(Łk 24,46-53)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Tak jest napisane: Mesjasz będzie
cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie
nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od
Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę
mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni
mocą z wysoka. Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce
błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i
został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką
radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni,
wielbiąc i błogosławiąc Boga.