Nasz rodowód, nasz początek - 1050. rocznica chrztu Polski

Z głębi dziejów, z krain mrocznych (tutaj), 

Puszcz odwiecznych, pól i stepów, 

Nasz rodowód, nasz początek, 

Hen od Piasta, Kraka, Lecha. 

Długi łańcuch ludzkich istnień 

Połączonych myślą prostą: 

Żeby Polska, żeby Polska! Żeby Polska była Polską!

Dzisiejszej rocznicy przemilczeć nie można. Dzień 14 kwietnia 966 roku wyznacza początki państwa polskiego, początek naszej historii i długiej drogi budowania naszej narodowej tożsamości. W dniu 1050. rocznicy tego niezwykłego wydarzenia warto raz jeszcze postawić sobie pytania: jaki jest nasz rodowód, nasz początek, kim jesteśmy? I szukać odpowiedzi. Ja znajduję je m.in w wybitnym dziele prof. Andrzeja Nowaka "Dzieje Polski. Tom I. Skąd nasz ród", które obejmuje okres od początków państwa polskiego do 1202 r. (śmierć Mieszka III Starego). Jest to publikacja na najwyższym poziomie naukowym i literackim, napisana pięknym i przystępnym językiem, wolna od cenzury i politycznej poprawności, przesiąknięta duchem miłości do Ojczyzny i jej dziejów. Rozpoczyna się nawiązaniem do wiersza Marii Konopnickiej z 1908 roku: "Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród. Nie damy pogrześć mowy. Polski my naród, polski ród, królewski szczep Piastowy". Kolejne akapity i kolejne strony dzieła rozwijają tezę postawioną w drugiej części tego zdania. Odkrywają przed nami niezwykłe i niełatwe losy naszej Ojczyzny; ukazują zmagania kolejnych władców o jej ocalenie; chwile glorii i chwały, ale też upadku i zdrady. Lektura idealna na taką rocznicę. (Polecam też posłuchać wypowiedzi Prezydenta RP Andrzeja Dudy w specjalnym wydaniu programu "Dziś wieczorem" - tutaj).

Z głębi dziejów, z krain mrocznych, 

Puszcz odwiecznych, pól i stepów, 

Nasz rodowód, nasz początek, 

Hen od Piasta, Kraka, Lecha. 

Długi łańcuch ludzkich istnień 

Połączonych myślą prostą. 

Żeby Polska, żeby Polska! 

Żeby Polska była Polską! 

Wtedy, kiedy los nieznany 

Rozsypywał nas po kątach, 

Kiedy obce wiatry grały, 

Obce orły na proporcach- 

Przy ogniskach wybuchała 

Niezmożona nuta swojska. 

Żeby Polska, żeby Polska....

Zrzucał uczeń portret cara, 

Ksiądz Ściegienny wznosił modły, 

Opatrywał wóz Drzymała, 

Dumne wiersze pisał Norwid. 

I kto szablę mógł utrzymać 

Ten formował legion, wojsko. 

Żeby Polska, żeby Polska..... 

Matki, żony w mrocznych izbach 

Wyszywały na sztandarach 

Hasło: "Honor i Ojczyzna" 

I ruszała w pole wiara. 

I ruszała wiara w pole 

Od Chicago do Tobolska. 

Żeby Polska, żeby Polska....