Tarnów był pierwszy

Brałam dzisiaj udział w przepięknych obchodach Narodowego Święta Niepodległości w moim mieście Tarnowie. Mieście symbolicznym, bo to ono jako pierwsze odzyskało niepodległość po długich latach okrutnej niewoli (31.10.1918 r.), pociągając za sobą pozostałe miasta Polski. Regionalne uroczystości rozpoczęły się o godzinie 15:00 Mszą Świętą w Bazylice Katedralnej pod przewodnictwem biskupa Stanisława Salaterskiego. Przybyłam do katedry na tyle wcześnie, by zająć dobre miejsce do obserwacji wkraczających do kościoła Pocztów Sztandarowych. Jest coś niesamowitego w tej cichej prezentacji sztandarów przed Najświętszym Sakramentem, to chwile, w których się zatrzymujemy i oddajemy Bogu, co tak naprawdę jest Jego. Dlatego tak lubię to obserwować. 

Eucharystia rozpoczęła się od symbolicznej pieśni "Nie rzucim Chryste świątyń twych", wyśpiewanej z dumą i podniesionymi głowami. Wzruszające to było i mocne. Tak samo jak wyśpiewanie na zakończenie: "Boże coś Polskę".  Czuło się powagę sytuacji, tego, że idzie jakieś nowe. Po Eucharystii ruszyliśmy w Marszu Niepodległości z Placu Katedralnego pod Grób Nieznanego Żołnierza. I to dopiero było niezwykłe wydarzenie, którego rangę wzmocniła Kompania Honorowa XVI Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowie. (Wiedziałam, że mamy w Tarnowie szkołę z klasami mundurowymi, ale nie spodziewałam się, że Ci młodzi ludzie reprezentują sobą tak profesjonalny poziom - czułam się jak na defiladzie w Warszawie). Był  żołnierski marsz, była prezentacja broni, była salwa honorowa. I był Apel Poległych w obronie ojczyzny: "Wołam idących szlakiem ku niepodległości: konfederatów barskich, kosynierów generała Tadeusza Kościuszki, legionistów generała Jana Henryka Dąbrowskiego, wiarusów księcia Józefa Poniatowskiego, podchorążych – bohaterów Nocy Listopadowej oraz powstańców listopadowych i styczniowych. Stańcie do Apelu!."
- a młodzież XVI LO odpowiada: "Chwała bohaterom!". I dalej: "Wzywam: legionistów Józefa Piłsudskiego, żołnierzy Korpusów Polskich w Rosji oraz Błękitnej Armii, powstańców wielkopolskich i śląskich, obrońców Kresów Wschodnich i Lwowa, kadetów, harcerzy, Strzelców, Sokolich, Drużyniaków, członków innych organizacji niepodległościowych oraz młodzież szkolną i akademicką. Stańcie do Apelu! Chwała bohaterom! Ciebie wzywam Marszałku Józefie Piłsudski, który w dniu 11 listopada 1918 roku stanąłeś na czele odrodzonego Wojska Polskiego. Wołam współtwórców niepodległego państwa polskiego: Wincentego Witosa, Wojciecha Korfantego, Ignacego Daszyńskiego, Ignacego Paderewskiego, Romana Dmowskiego oraz generałów: Józefa Hallera i Józefa Dowbor-Muśnickiego. Stańcie do Apelu!" (...) Duch wielkich Polaków unosił się nad nami, powaga i majestat Rzeczypospolitej. Po złożeniu wieńców i zniczy na Grobie Nieznanego Żołnierza, Tarnowianie wyruszyli pod Teatr im. Ludwika Solskiego, gdzie wspólnie śpiewaliśmy pieśni patriotyczne (tutaj). Wracając do domu myślałam o tym, jak wiele straciłabym gdybym nie poszła na te wspaniałe uroczystości (bo tak bardzo nie chciało mi się wychodzić z domu po południu). Że warto pokonać w sobie zniechęcenie, odłożyć inne ważne sprawy i wizyty, i jednak brać udział w tym, co odświeża pamieć wydarzeń minionych, wzmacnia ducha i buduje jedność. Jeśli  w przyszłym roku będziecie miały możliwość uczestniczenia w takich uroczystościach, nie wahajcie się. Idźcie. Stańcie do Apelu. Wolna Niepodległa nas potrzebuje! Potrzebuje kobiet dzielnych, które będą pamiętały jaką mają tożsamość, które są dumne ze swej Ojczyzny.

(fot.zs.mil.pl)