Joanno D'Arc, perło Francji, przybywaj!

Od wczorajszego wieczoru zalewa nas morze smutnych wiadomości z Francji. Wobec tragedii, która się tam dokonała, nie sposób przejść obojętnie. Emocje i myśli towarzyszą nam różne; różne też słyszymy komentarze. Rodzi się w sercu ogromny żal, że tyle osób zginęło. Ale też żal, że Francja - niegdysiejsza córa i duma Kościoła - pozwoliła się tak bardzo zlaicyzować. Że przepiękne kościoły, będące chlubą wcześniejszych pokoleń, zostały pozamieniane na restauracje, puby i centra handlowe. Żal, że uległa trendowi na  intensywną, nachalną wręcz promocję wielokulturowości (w tym islamizacji) jako czynnika ubogacającego naród. I w końcu żal, że obecnie Francuzi stali się zakładnikami we własnym kraju. Ale ten żal pokrywa się we mnie jednak patyną nadziei, że jeszcze nie wszytko stracone, że jest droga wyjścia, że te tragiczne wydarzenia są wstrząsem budzącym Francuzów z letargu. Powrót do chrześcijańskich i narodowych korzeni jest drogą ocalenia. Dlatego proszę świętego Ludwika i świętą Joannę D'Arc, patronów Francji, by w tych dniach szczególnie wstawiali się za swoją Ojczyzną. By Francja wróciła do Boga i przypomniała sobie czasy, gdy była sercem Kościoła. Za poległych wczoraj: "Dobry Jezu, a nasz Panie, daj im wieczne spoczywanie".

I jeszcze kilka słów o samej Joanna d’Arc, która była niezwykłą kobietą. Podczas wojny stuletniej poprowadziła armię francuską do kilku ważnych zwycięstw. Twierdziła, że otrzymała od Boga widzenie, podczas którego dostała polecenie wyzwolenia ojczyzny spod panowania angielskiego. Sprzeciwiała się ostrożnej strategii praktykowanej przez francuskich przywódców.
Chcąc wypróbować jej prawdomówność, niekoronowany król Karol VII wysłał ją do oblężonego Orleanu, który dzięki odwadze, determinacji i dobrej strategii, zdobyła. Kilka kolejnych zwycięstw doprowadziło do koronacji Karola VII w Reims i rozstrzygnęło spór o sukcesję tronu Francji. Została jednak schwytana przez wrogów, a następnie osądzona przez sąd kościelny i spalona na stosie w wieku 19 lat. 24 lata później papież Kalikst III dokonał rewizji decyzji sądu kościelnego i uniewinnił Joannę i określając poprzedni proces jako sprzeczny z prawem. Została beatyfikowana w 1909 roku i kanonizowana w 1920. Te kilka słów o św. Joannie to absolutne minimum. Zachęcam Was, byście poszukały różnych informacji o niej i zamieszczały tutaj. Wspólnie będziemy mogły ją w ten sposób poznawać i uczyć się od niej odwagi i patriotyzmu.

Jak to widzą publicyści? Kilka linków:

http://wpolityce.pl/polityka/271740-zamachy-w-paryzu-to-jest-otwarta-wojna-wojna-tutaj-u-nas-na-naszym-kontynencie-nie-na-bliskim-wschodzie

http://kontrowersje.net/jak_chcecie_prze_y_to_kujcie_na_blach_ojcze_nasz_i_katechizm_polskiego_dziecka

http://gosc.pl/doc/2820110.Czy-Francja-wreszcie-sie-obudzi

http://www.fronda.pl/a/swiety-ludwiku-i-swieta-joanno-darc-oredujcie-za-francja-w-niebie-niech-wroci-do-boga,60447.html