"Aniele wdzięczności, naucz mnie dziękować,
za to, że wciąż mogę zaczynać od nowa
i życie i miłość, myślenie i pracę
z sercem poprawionym, więc całkiem inaczej,
bo z nową nadzieją i nową ufnością
z zachwytem nad Bożą wszechszczodrobliwocią..."
(E. Stadtmuller)
Ten anioł na zdjęciu też cudo;)
OdpowiedzUsuńRękodzieło. Dostępne na elkace.art.pl
UsuńPozdrawiam ciepło;)
O,tak! Piękne! Pamiętam Alu,Twoje słowa o tym, jak ważna jest wdzięczność, dostrzeganie wokół siebie tego, za co można podziękować. Robię to! A nawet zapisuję - będzie na cięższe czasy jak znalazł... Ela P.
OdpowiedzUsuńJa nie zapisuję. A sugestia cenna. Pozdrawiam Elu
UsuńPiękny wiersz! Co do wdzięczności to zachwyca mnie wdzięczność małych dzieci,jak im niewiele trzeba do szczęścia,uczę się tego od nich. Dziś dziękuję m.in za słońce,które trochę wyjrzało :):) Czasem w życiu musi być gorzej, by w pełni docenić czas kiedy jest dobrze.
OdpowiedzUsuńW "tzw. biedzie" wyostrza się wzrok wewnętrzny.
W trudnym czasie też można znaleźć trochę światła, chociażby w taki sposób jak napisała Pani Ela :) aneta
"Czasem w życiu musi być gorzej, by w pełni docenić czas kiedy jest dobrze" - coś w tym jest Anetko.
UsuńDlatego bardzo mnie cieszy, gdy udaje mi się dostrzec małe-wielkie rzeczy w codzienności i dostrzegać cuda dnia codziennego. A im mniej narzekam, tym więcej tych cudów;)
Ks. Jan Twardowski podobno powiedział, że "w życiu musi być dobrze i źle, bo jak jest tylko dobrze, to jest niedobrze" Hmm... Ela P.
OdpowiedzUsuńKs. Twarowski wiedział, co mówi;)
UsuńPozdrawiam ciepło