W niewoli kłamstwa

Wydarzenia ostatnich dni (choć w sumie także ostatnich 26 lat) oraz dzisiejszy komunikat Instytutu Pamięci Narodowej (tutaj), pokazują ostatecznie na jakim fundamencie budowana była nasza "wolna" Polska. Zacieranie granicy pomiędzy prawdą a kłamstwem, wiernością a zdradą, honorem a hańbą; czynienie ze zdrajców autorytetów oraz spychanie bohaterów na margines historii lub oczernianie ich przez lata. III RP. Smutny bilans. Dzisiejsza data jest przełomowa, historyczna i symboliczna. Nie dlatego, żeby odkrywała coś nowego (fakty, choć wyśmiewane przez wielu i zagłuszane przez media, zostały dokładnie opisane przez historyków, np. w 2008 roku przez Cenckiewicza i Gontarczyka), ale dlatego, że jest w końcu niepodważalny dowód, którego zanegować się już nie da. Z jednej strony ulga, z drugiej - bolesna refleksja, że słowo "wolna" (Polska), w obliczu powyższego, nie sposób pisać bez cudzysłowu. Nie mamy wątpliwości, że inne byłyby obecne losy Polski i inna III RP, gdyby jej fundamentem założycielskim nie było tak wielkie kłamstwo i magadalenkowo-okrągłostołowy układ zaprojektowany przez bezpiekę i komunistów. Polecam do obejrzenia odcinek programu Dziś wieczorem z dnia 17.02.2016 r. (z chyba najlepszym po 89 r. wywiadem z Krzysztofem Wyszkowskim) oraz program Bliżej z 2012 r., a zainteresowanym bieżącym śledzeniem sprawy - także śledzenie Twittera (tutaj) dr. hab. Sławomira Cenckiewicza (wybitnego historyka, niezłomnego poszukiwacza prawdy, autora wielu książek historycznych, m.in. "SB a Lech Wałęsa" oraz "Wałęsa człowiek z teczki").  tutaj. Jego oświadczenie po dzisiejszym komunikacie Instytutu Pamięci Narodowej jest następujące:

"Informacje podane w dniu dzisiejszym przez prezesa IPN dr.Łukasza Kamińskiego podczas konferencji prasowej zamykają mój wieloletni czas walki o prawdę na temat agenturalnej przeszłości Lecha Wałęsy. Wałęsa był agentem "Bolkiem", zaciągnął pisemne zobowiązanie do współpracy, zdradzał przyjaciół i kolegów oraz brał za to pieniądze. Mimo zorganizowanej akcji kradzieży dokumentów w latach 1989-1990 i 1992-1995 zachowała się podstawowa dokumentacja agenturalna Wałęsy. To są fakty opisywane przeze mnie w wielu publikacjach i kilku książkach.

Szykany, pomówienia, brutalne ataki ze strony najwyższych władz Polski z prezydentem Komorowskim i premierem Tuskiem na czele, działania prawne i operacyjne ABW, nękania przez prokuratury cywilne i wojskowe, wykluczanie z cechu historyków, apele o odebranie stopni naukowych, naciski a nawet zmuszenie do odejścia z pracy w IPN we wrześniu 2008 r. są już dzisiaj jedynie przykrym doświadczeniem i ceną za walkę którą - często samotnie, ale konsekwentnie - prowadziłem.

Prowadziłem tę walkę nie dla własnej chwały, bo tej nie doświadczyłem, ale z myślą o bohaterach Grudnia '70, których Wałęsa zdradził. Kierowałem się zawsze obowiązkiem historyka wobec Prawdy, wobec Polski, wobec ofiar haniebnych donosów "Bolka" - zwłaszcza ś.p. Henryka Lenarciaka, Jana Jasińskiego, Szczepana Chojnackiego, Józefa Szylera, Henryka Jagielskiego i wielu innych cichych bohaterów naszej walki o niepodległość.

Moim pragnieniem jest dzisiaj również wspomnieć o dwojgu postaci - dla mnie szczególnie ważnych i bliskich. O ś. p. Annie Walentynowicz - która była przez lata świadkiem zdrady Wałęsy i nie bała się o tym mówić, za co płaciła najwyższą cenę - cenę hańby, poniżenia i wykluczenia. Swoje myśli kieruje również w stronę Krzysztofa Wyszkowskiego - który w osamotnieniu bił się o Prawdę, pomimo ogromu niesprawiedliwości jakie spotkały go ze stroną polskich sądów. Wasza odwaga i niezłomność były dla mnie siłą i inspiracją!

Dziś, w tym dla mnie szczególnym dniu, składam im wszystkim swój hołd i świadectwo "ukończonego biegu", dochowanej wiary w to, że Prawda ostatecznie zwycięży! Kiedy przerażony obrotem spraw odchodziłem z IPN w 2008 r. użyłem słów mjr. Hubala: "Broni nie złożę. Munduru nie zdejmę. Tak mi dopomóż Bóg". Z pomocą Zbawiciela wytrwałem!

Tym, którzy mnie (a zwłaszcza moją mamę) przez lata krzywdzili i obrażali wyzwiskami i działaniami urzędowymi - z Lechem Wałęsą na czele - przebaczam, choć będę pamiętać. Zemstą się kierował nie będę! Dziś zwyciężyła Prawda, która polskiemu życiu publicznemu i polskim naukom historycznym jest bardzo potrzebna. Wszyscy mamy wobec tej Prawdy obowiązek służby! Dla Polski! dr hab. Sławomir Cenckiewicz, Oleśnica, 18 II 2016 r.".