Wyjść na pustynię, żyjąc w mieście

"Pustynia, o jaką chodzi w naszym życiu nie jest kategorią przestrzenną, lecz raczej egzystencjalną. Tworzą ją sytuacje, w których człowiek konfrontuje się chociażby z własną samotnością, z lękiem, z prawdziwym obliczem swojego „ja”, z pokusami i jednocześnie w nich doświadcza bliskości Boga, zrazu niewyraźnie słyszy Jego głos i doznaje wewnętrznej przemiany" (źródło: katolik.pl).

Urzekł mnie ten artykuł. Wychodzę na moją pustynię. Spotykam Tego, który przychodzi...

(fot. tutaj)